Galatasaray, iki ezeli rakibinin 3 puan kaybettiği haftada, kendi sahasında Gaziantep’i 2-0 mağlup ederek kendi sahasındaki galibiyet serisini 3’e çıkardı.
Adeta ilk yarısı çöpe atılmış ilk yarılardan birisi olacaktı Galatasaray adına. Gerçi hakkını verelim, sarı-kırmızılılar önceki maçlarla karşılaştırılınca ceza sahası içerisinde daha fazla topla buluştular, daha fazla pas yaptılar ve daha çok pozisyon yakaladılar. Natürel bu noktada Kerem Aktürkoğlu’na bir parantez başlamak lazım. Bana kadar Kerem Galatasaray için çok kayda değer bir oyuncu, hele hele takımın önde götürdüğü ve karşı taraf takımın defansını öne çıkardığı anlarda, Henry Onyekuru’nun artık olmadığı bir takımın tek çabuk ve sarkan oyuncusu diyebiliriz. Ne Halil, ne Mostafa ne de Diagne bu derece hızlılar ve geriden başladıkları koşularda rakibi ekarte edebiliyorlar. Topla suç oluşturan sahası içinde fazla fazla oynamak istemesi ve ara sıra basit yerine zoru gerçekleştirmek istemesi onun çözmesi gereken zaafları. Bundan Böyle fazla genç değil ve bu eksikliklerini tamir etmek için son şansı olduğu yaşlarının içinde. Morutan’ın golünü de beğenmek lazım. İlk yarıda istediklerini yapamadığı bir devrenin sonunda bu derece sanatçı bir vuruş yapabilmesi onun özel bir oyuncu olduğunu gösteriyor. Onun da önünde, 1-2 yıllık bir zaman var. Maç içerisinde ne değin fena olsa da, bir sanatkâr vuruş için oyunda tutulan oyuncu da olabilir, devre baştan başa ayağına topu her aldığında rakiplerin gerginliğini artıran bir oyuncu da. Bireysel performansları kesinlikle Marcao’dan bahsetmeden tamamlayamayız. Brezilyalı, bu sezon birçok maçta olduğu gibi yine inanılmaz bir maç çıkardı. Onun varlığının, Nelsson’un performansını da yukarı çektiği bir reel.
Tabii Galatasaray’ın halen devamlı bireysel performans ve oyun planı sorunları var. Patrick van Aanholt’un hala vasata dahi ulaşmayan bir savunma ve hücum performansı gösterdiğini ve Cicaldau’nun ideal bir partnerinin halen bulunamadığını itiraf etmek lazım. Özellikle ikinci eksiklik Taylan’ın formsuzluğu ve Berkan’ın bu akşamki maça 70. dakikada deha hala giremediği anlarda daha da ortaya çıkıyor. Buraya girecek etkili bir oyuncu, Galatasaray’ın bu sezonki çoğu maçta topu kendi sahasında kabul ettiği anları azaltacaktır. Zaten teknik ekip ve camianın ocak ayındaki aktarma dönemindeki ilk hedefi de bu olacaktır. Tabii şunu da kabul edelim, Terim’in halen sonuna kadar güveneceği bir golcüsü değil. Bu güvensizlik ortamının oluşmasında biraz kendisinin de rolü var, ama demin gol vuruşları konusunda huzursuz Halil, kesintisiz takımın arızası biçiminde besbelli dolaşan ve performansı hakkında maç öncesi kimsenin varsayım yapamadığı Diagne ve gol atmak için gereğinden fazla bir zorlama aşağı olan Mohamed ideal bir hamle hattı oluşturmuyorlar. Mohamed, oyuna girdikten 2 dakika sonra yaptığı birincil manâsız koşu sonrası topu önüne alamayınca isyan etti ve maçın ardına kadar o moddan neredeyse çıkamadı. Ben onun çok kabiliyetli bir futbolcu olduğunu düşünüyorum, lakin bazen bazı oyuncular ile bazı takımlar yanlış vakit ve yanlış planlarda bir araya gelirler ve işler katiyen yolunda gitmez. Galatasaray’ın pas oyununa dayalı bu futbol felsefesi Mohamed için çok ideal bir sistem değil ve Mısırlı sanki kariyerinde yeni bir maceraya atılsa kötü olmayacak gibi.