Beethoven’ı ne öldürdü? Bestecinin saçının genom dizilimi muhtemel nedeni buluyor | Dünya Haberleri

Bilim adamları, olağanüstü bestecinin genomunu sıralamak için Ludwig van Beethoven’ın saçı olduğuna inanılan bukleleri analiz ettiler – 56 yaşındaki ölümünün ardındaki olası kombinasyonun yanı sıra baba soyundan gelen olası bir ilişkiyi buldular.

Cambridge Üniversitesi liderliğindeki uluslararası bir araştırma ekibi, kamu ve özel koleksiyonlardaki sekiz farklı bukleden, beşi gerçek kabul edilen ve bir Avrupalı ​​erkekten alınan saç tellerini analiz etti.

Alman besteci ve piyanist 1770’te Bonn’da doğdu ve 20’li yaşların ortalarından sonlarına kadar ilerleyici işitme kaybı yaşamaya başladı – 1818’de işlevsel olarak sağır kaldı. 56 yaşında 1827’de Viyana’da öldü.

Beethoven’ın sağırlığı veya mide-bağırsak sorunları için kesin bir neden bulamamakla birlikte, araştırmacıların bulguları, karaciğer hastalığına genetik yatkınlığın ve hepatit B enfeksiyonunun, genel kabul görmüş alkol tüketimiyle birleştiğinde, ölümüne katkıda bulunduğunu gösteriyor.

Ölümünün nedeni, son iki yüzyılda, neredeyse toprağa verilir yatırılmaz başlayan spekülasyonlarla birçok soruyu gündeme getirdi.

Kurşuna maruz kalma ana açıklamalardan biriydi – bazı bilim adamları, 19. yüzyılda gelenek olduğu gibi acıyı gizlemek için kurşunla tatlandırılmış çok fazla ucuz şarap içtiğini öne sürdüler.

Bu, 2010 yılında yapılan bir araştırma tarafından reddedildi ve araştırmacılar, inceledikleri Beethoven’ın kafatasının küçük bir parçasının ortalama bir kişinin kafatasından daha fazla kurşun bulamadığını söylediler.

‘Alkol tüketimi çok düzenliydi’

Son araştırmanın baş yazarı Cambridge Üniversitesi’nden Tristan Begg, Beethoven’ın hayatının son on yılında kullandığı “konuşma kitaplarının” alkol tüketiminin çok düzenli olduğunu, ancak hacmini tahmin etmenin zor olduğunu öne sürdüğünü söyledi. tüketiliyor”.

“Çağdaşlarının çoğu, tüketiminin 19. yüzyılın başlarındaki Viyana standartlarına göre ölçülü olduğunu iddia etse de, bu kaynaklar arasında tam bir anlaşma yoktur ve bu muhtemelen bugün hala karaciğere zararlı olduğu bilinen alkol miktarlarına tekabül etmektedir.

“Alkol tüketimi yeterince uzun bir süre boyunca yeterince yoğunsa, genetik risk faktörleriyle etkileşimi, sirozu için olası bir açıklama sunuyor.”

Araştırmacılar, genomik verilere dayanarak, Beethoven’ın gastrointestinal şikayetlerinin arkasında çölyak hastalığı veya laktoz intoleransının olası olmadığını söylüyorlar.

Almanya’daki Max Planck Evrimsel Antropoloji Enstitüsü’nden Johannes Krause, “Beethoven’ı neyin öldürdüğünü kesin olarak söyleyemeyiz” dedi. “Fakat şimdi en azından önemli bir kalıtsal riskin ve hepatit B virüsü enfeksiyonunun varlığını doğrulayabiliriz.

“Ayrıca daha az olası genetik nedenleri de ortadan kaldırabiliriz.”

Bay Begg, “bilinen tıbbi geçmişi göz önüne alındığında, alkol tüketimi de dahil olmak üzere bu üç faktörün bir kombinasyonu olması muhtemeldir, ancak gelecekteki araştırmaların her birinin ne ölçüde olduğunu açıklığa kavuşturması gerekecektir” dedi. faktörü söz konusuydu”.

Saç örneklerinin incelenmesi, Beethoven’ın işitme kaybının basit bir genetik kökenini ortaya çıkarmadı.

ilişki soy

Saç buklelerinin analizi ayrıca, araştırmacıların “ekstra babalık olayı” olarak tanımladıkları Beethoven’ın doğrudan baba soyundan gelen bir ilişkiden kaynaklanan bir çocuk da buldu.

Çalışma, bu olayın 1572 civarında Belçika’da Hendrik van Beethoven’ın hamile kalması ile yedi nesil sonra 1770’de Ludwig van Beethoven’ın hamile kalması arasındaki doğrudan baba çizgisinde gerçekleştiğini öne sürüyor.

Belçika’daki KU Leuven Üniversitesi’nde genetik soybilimci olan Maarten Larmuseau, “DNA verileri ve arşiv belgelerinin birleşimi sayesinde, Ludwig van Beethoven’ın yasal ve biyolojik soyağacı arasında bir tutarsızlık gözlemleyebildik.” Dedi.

Begg şunları söyledi: “Beethoven’ın genomunu araştırmacılar için halka açık hale getirerek ve belki de ilk kronolojik diziye daha fazla doğrulanmış kilit ekleyerek, sağlığı ve soyağacıyla ilgili kalan soruların bir gün cevaplanabileceğini umuyoruz.”

Araştırma Current Biology dergisinde yayınlandı.